To sider av same sak

Vi fekk servert vin og god mat hos ambassadøren

 Heilt sidan eg kom til Ghana har eg levd, åte og jobba som ein vanleg ghanesar. Det har ført til både glede og frustrasjon, men viktigast av alt har det gjeve meg ei forståing av korleis det verkeleg er å bu her. Eg har inntrykk av at for ghanesarar er det ikkje kor mykje ein har eller gjer som tel, men kva glede det gir deg personleg som er viktig. Som ein ghanesar sa; du kan gjere alt du vil, berre ikkje på same tid. Denne innsikta føler eg kanskje er den viktigaste bagasjen eg kjem til å ha med meg heim til Noreg.  

Det kvite huset i midten av biletet er min nye heim

Grunnen til at eg tek opp dette er fordi eg fekk oppleve to heilt ulike sider av Ghana i går. Eg har nemleg flytta til ein vertsfamilie som bur i eit mindre fint strøk her i Accra. Nabolaget er fullpakka av små skur og murhus, og det er menneske i gatene til alle døgnes tider. Det er ingen ordentleg gate mellom husa og rommet vi har er veldig enkelt. Likevel trives eg kjempegodt! Familien er veldig hyggeleg og eg ser på dette som ein ypperleg moglegheit til å komme endå tettare inn på det ekste ghanesiske levesettet. Eg er så utruleg takknemleg for at eg får bu hos dei og ikkje minst for at dei har teke så godt i mot meg. Dei har allereie invitert meg til eit ekte ghanesisk bryllupp! Brylluppet finn stad siste helga før eg drar, så det blir ei fin markering av noko nytt for brudeparet og ei avslutning for meg i Ghana. Eg kan nesten ikkje vente!

Eg nyter min første kaffi i Ghana på gårsdagens valgvake

Etter å ha brukt nokre timar på å bli kjent med min nye vertsfamilie drog eg på valgvake hos den norske ambassadøren. Då eg gjekk gjennom den bevokta porten slo det meg kor lukseriøst det var. Moderne hus, badebasseng i hagen, eigne servitørar – alt sto sånn i kontrast til kva som befinn seg utanfor porten. For meg var det nesten eit lite sjokk å komme frå eit så enkelt liv til noko som var så flott. Eg følte meg litt utilpass når nokon serverte meg og rydda opp etter meg, som om eg følte at eg eigentleg var ein av desse arbeidarane. Då eg prata med dei andre norske som bur her gjekk det opp for meg at dei har eit heilt anna inntrykk av landet enn kva eg har fått. Dei et norsk mat, har privat sjåfør og lever på mange måtar i ein heilt anna verd. På trass av all velstanden dei har er eg umåteleg glad for at eg får oppleve Ghana på den måten eg gjer. Eg føler at eg kjem tett på den allmenne ghanesar og får oppleve sider av landet som dei aldri vil kunne forestille seg. Det er ei erfaring eg aldri ville vore forutan.

Ambassadøren sin heim står veldig i kontrast til min

I går lovde eg å fortelje resten av helga sine begivenheiter, men eg trur dessverre eg sluttar her for i dag. Eg skal heller fortelje viare i morgon. I mellomtida kan de kanskje tenke over det eg har skreve ovanfor. Av alt det de har i livet dykkar, kva er det eigentleg som gjer deg glad? Er det den nye genseren du nettopp kjøpte, dei ti par skoa som står i skapet og ventar på å bli brukt, menneska du deler dine sorger og gleder med eller den vesle meldinga kjærasten din sender deg når du minst ventar det? Svaret på spørsmålet ovanfor er det berre du som kan svare på. Eg vil berre oppfordre deg til å setje pris på det og dei som betyr noko for deg.

Ha ein fin dag!