Ei ny side av Afrika

Klar for eit møte på departementet

Gjennom jobben har eg vore så heldig å bli kjent med Ghana på ein litt anna måte enn kva eg elles trur eg ville gjort. Eg har våre i kontakt med ulike ghanesiske selskaper, bønder og departement for å organisere marknaden som skal vere i september. Eg vart overraska over kor lett det var å berre gå inn på eit departement og bli viareført til sekretæren til ministeren. Eg veit jo ikkje korleis det er i Noreg for eg har aldri vore på eit departement, men eg kan ikkje sjå for meg at det skal vere så lett som det er her. Vi slapp inn med ein gong for å levere eit brev og høyre om vi kunne få møte dei. Av dei 8 departementa vi leverte brev til, fikk vi avtalt eit møte med 3. Det var veldig spanande å få vere med i møte med dei og høyre deira synspunkter angåande arrangementet vårt. Det som også overraska meg då eg gjekk rundt i gangane, var kor småskittent og gamle nokre av lokala var. Eg hadde til dømes sett for meg at dei hadde fine toalett og benytta anledninga når eg først var der, men der tok eg grundig feil.

Leverer brev til departementet for handel og industri

Den første veka vi jobba her arrangerte Agripro ein jobbfest slik at vi skulle få bli kjend med dei andre som jobbar i bedrifta. Det vart ein veldig hyggeleg kveld, med sang, god mat og nokre leikar. Før vi skulle forsyne oss vart eg plutseleg spurt om eg kunne halde ei bordbøn. Det er ikkje så uvanleg å synge for maten i Noreg, men eg har aldri holdt ei bordbøn før. Så då eg vart spurt vart eg tatt litt på senga. Skulle eg halde ei bordbøn framføre desse karismatiske kristne, og tilfell kva skulle eg seie? Eg såg rundt på dei forventningsfulle andleta og bestemte meg for å gjere det. Betingelsen var at eg fekk gjere det på norsk. Så alle folda hendene og fekk eit ærefullt utrykk i andletet, medan eg la ut om korleis eg synes det er her, at eg var glad for at eg bur i Noreg og at eg håpa at vi kunne få ein hyggeleg kveld saman. Dei andre rundt bordet nikka og var sannsynlegvis overbevist om at eg holdt engasjert takketale til gud. Det var jo forsåvidt også ein liten takketale eg holdt, berre på min måte. Eg hugsa sjølvsagt å avslutte med «amen».

Som eg så vidt nemnde i eit tidlegare innlegg jobbar vi med eit prosjekt som går ut på å arrangere bondens marknad. Marknaden finn stad her i Accra den 14 september. Sjølv om det er mykje arbeid som gjenstår før arrangementet kan erklærast ferdig, er ghanesarane veldig avslappa og er sikker på at alt kjem til å ordne seg. Med så liten arbeidsinnsats og så avslappa haldning som dei har, klarer eg ikkje heilt å sjå for meg at det kjem til å gå. Eg prøver likevel alt eg kan å ikkje la meg stresse av den gjenståande jobben, for det er jo nettopp difor eg er her – for å erfare korleis det er å jobbe i ein anna kultur. I staden prøver eg å snike inn forslag som kan effektivisere arbeidet litt, slik at eg i alle fall prøver å hjelpe dei i riktig retning. Eg er spent på korleis resultatet vert til slutt!

Nokre av dei som arbeider på same kontor som meg

Etter jobb i dag tenkte vi å dra til stranda, men det viser seg at det kan vere utrygt å gå ut etter fem. Det er fordi høgasterett skal avgjere om eit av dei to store partia her til lands har dreve med valgjuks. Så uansett utfall så kjem eit av partia mest sannsynleg til å gjere oppgjer. Det tryggaste er i tilfelle å dra heim etter jobb. Det er litt kjedeleg i og med at eg hadde så lyst til å bade!