Med hjartet i halsen...

Fortet låg strategisk plassert rett ved stranda, slik at slavane ubemerka kunne fraktast ut til skipa. 

 Helga som var viste seg å bli litt annleis enn eg hadde forestilt meg. Cape Cost kunne by på mange fine opplevingar og nokre ikkje fullt så fine.

På fortet som Obama besøkte i 2009

Først besøkte eit gammalt fort frå kolonitida og fekk sjå kor fælt slavane her vart behandla. Over 100 menneske vart oppbevart i små hvelv og den einaste lyskilda var ei trang opning øverst på veggen. Her kunne dei vere fanga i opptil 3 månedar, før dei vart frakta til Amerika som ein del av trekanthandelen. Dersom dei prøvde å røyme vart dei sendt til eit rom utan lys og vatn for å dø. Det var med andre sterke bilete som dukka opp i hovudet mitt medan vi gjekk omkring på fortet. Eg tenkte for meg sjølv at nokre gonger er det kanskje greit at veggar ikkje kan snakke, for dei historiene som ville blitt fortalt her ville vore dei verste mareritta du kan tenkje deg.

På veg inn i rommet kor slavene vart heldt fanga

Etterpå såg vi på ein parade som vart arrangert i forbindelse med eit karneval. Det var menneske i alle moglege kostymer, og alle dansa og song. Fleire religiøse ritual vart utført i løpet av paraden, blant anna måtte omlag 10 unge jenter bære blytunge benkar på hovudet gjennom heile paraden. Sola var intens og mange av dei var nesten bevisstlause der dei gjekk vaklande. Fleire av dei måtte ha menn som støtta dei for at dei skulle klare å gå i det heile. Eg syntes det var fælt å sjå på dei unge jentene slite og fekk ei kjensle av at dette ikkje høyrde til notida. Midt i dette kaoset av festkledde og berusa mennekse vart eg fråstjåle passet mitt. Eg var oppmerksam på faren for lommetyvar og heldt på veska mi heile tida, forutan ein gong då eg skulle ta bilete. Tjuvane må ha vore lynraske, for passet var det einaste som var borte frå veska mi. Alle pengane mine låg der framleis, så dei har nok trudd at det var lommeboka mi og ikkje passet mitt dei stjal. Tjuvegodset har med andre ord ikkje nokon nytte for tyven, men medfører berre mykje ekstra stress for meg...kjedeleg!

Bilete av paraden. Under parasollane sit viktige personar frå den lokale stammen. 

Då vi skulle komme oss ut frå kaoset fekk vi erfare nok ei rystande oppleving. Medan vi sat i taxien var det nemleg nokre ungdommar som dunka borti bilen og kasta vatn etter den. Den spinkle sjåføren vår gjekk ut av bilen og begynte å kjefte på dei, då fleire ungdommar kom til. Dei begynte å rope og dytte kvarandre. Det var då vi forstod vi at dette ikkje kunne ende godt. Ein liten mann mot omlag 10 berusa ungdommar, det er nesten som David og Goliat. Kva utfallet ville bli turte vi ikkje å tenke på, for som ein seier her; alt kan skje i Afrika. Vi valde derfor i hu og hast å forlate taxien og komme oss bort derifrå så fort som mogleg. Fleire prøvde å stoppe oss då vi gjekk ut av bilen, men vi skøyv dei bort og sprang vekk. Då vi kom til ein tryggare stad stoppa vi opp og snakka om det vi akkurat hadde opplevd. Pulsen var framleis høg og vi var alle einige om at vi ikkje ville vere eit sekund lenger i byen akkurat då.

Så no har det høyrd litt om eventyret vi hadde på laurdagen. Helga bestod derimot av fleire andre langt hyggelegare opplevingar som eg vil fortelje om i morgon. I mellomtida skal eg på valgvake på den norske ambassaden i kveld, det blir spanande!

Eg ynskjer dykk alle eit godt val og ein fortsatt fin dag :)