Bæ, bæ lille lam

Bilete av ein fargerik marknad

God formiddag!

No er eg akkurat komt på jobb og ein ny dag med planlegging og organisering ligg framføre meg. Det er berre litt over ei veke til marknaden vi skal arrangere og det er mange ting som må på plass før den tid. Heldigvis har vi fått betra organiseringa og ikkje minst senka forventningane, noko som gjer prosjektet lettare å jobbe med. Eg har ansvar for promotering og programmet for sjølve dagen. Eg skal rett å slett sørge for at dette er ei hending folk ikkje kjem til å gløyme, verken i forkant eller etterkant av sjølve marknaden.

Utanfor den eldste moskeen i Ghana frå 1300 talet

Her om dagen var vi på ein fabrikk som laga alt mogleg av lær. Eg fekk laga noko til min kjære Johannes som eg trur han kan få bruk for. Kva det er vil eg ikkje røpe, men er trur nok det er noko som fell i smak. Medan vi venta på at denne gåva skulle verte ferdig, snakka eg litt med dattera til innehavaren. Eg trur ho var omlag 4 år gammal og ho var så søt! Store mørke auge og eit sjenert smil som kan smelte alle. Personleg synes eg born her nede er heilt nydelege og eg har fleire gongar tenkt at dersom eg nokon gong skal adoptere hadde det ikkje vore uaktuelt med eit afrikansk born. I byrjinga sto den vesle jenta berre å smugtitta på meg bak faren sin rygg, men etterkvart var ho ikkje så blyg og vi fann på vår eigen leik. Leiken gjekk ut på at eg song ei strofe av ein song på norsk og så gjentok ho meg. Først lærte eg ho «bæ, bæ lille lam» og eg vart overraska over kor godt ho kopierte det eg song. Det var nesten som ho kunne snakke norsk. Denne erfaringa gjorde at eg forstod kvifor born har så lett for å lære seg dialekter, dei er så flinke til å høyre tonefall og lydar!

Eg lærte den vesle jenta å synge på norsk og å lage ulike lydar med munnen

No skal eg komme meg tilbake til arbeidsoppgåvene mine. Eg håper de har det fint der heime og at verda viser seg frå si beste side. Hugs: smiler du til verda, smiler verda til deg!